دستهبندی نوشتارها
دستهبندی فروشگاه
محبوبترین کتابها
آخرین کتابها
نویسندگان
اخبار ایرانموزیکولوزی
آموزش موسیقی، به زودی با ایرانموزیکولوژي
بنا بر تصمیم تیم مدیریت وبسایت از این پس نویسندگان ایرانموزیکولوژی میتوانند در حوزهی مورد علاقهی خود به تدریس آنلاین و یا حضوری بپردازند.
سردبیرهای ایرانموزیکولوژي
عماد وشاحی و یوسف نقش نیل چی به ترتیب سردبیر ایرانموزیکولوژی و دبیر شبکههای اجتمای ایرانموزیکولوژی انتخاب شدند.
کتابشناسیِ مقالهی شهاب جعفری بهروزرسانی شد
پس از نظرِ نکته بینانهی یکی از کاربران، کتابشناسیِ مقالهی «موسیقی باستان، اسطوره مدرن: پژوهشی درباره ایدئولوژیها در موسیقی ایران» بهروزرسانی شد.
۲۰ تیر ۱۴۰۲
۱ تیر ۱۴۰۲
۲۵ خرداد ۱۴۰۲
نظرات اساتید موسیقی برای وبسایت ایرانموزیکولوژی
در نبود سيستم اموزشي آكادميك يكپارچه دولتي، افراد (مؤلفان تاثيرگذار) و انجمنهاي مستقل، سعي در پر كردن اين خلا ميكنند. اين تلاش متاسفانه جبران كننده نيست، اما نور اميديست براي آينده. ايرانموزيكولوژي، سعي برين كار دارد. با توجه به مسيله زمان، ايرانموزيكولوژي كه در بدو شروع كار است تا به الان توانسته بشكلي توانمند مورد توجه مخاطبان قرار بگيرد. لحاط كردن دو عنصر _ديدعلمي_ و گسترش، آينده پركار و مثمري برايش قابل پيش بيني است.
مهمترین موضوعی که میخواهم به آن اشاره کنم این است که سایت ایرانموزیکولوژی جزٔ معدود وبسایتهایست که مفهوم تحقیق و خلق رو در کنار هم قرار میدهد (reaserch-creation) و به موزیسینهای ایرانی معنی واقعی تحقیق و توجه به جزئیات را نشان میدهد. این مسئله برای نوازندگان هم بسیار مهم است که چگونه در کنار کار خلاقه خود تحقیق را هم داشته باشند. این کنار هم قرار گرفتن سلایق مختلف و اهمیت به جزئیات در این وبسایت بنظرم بسیار پسندیده است.
قبل
بعدی
آخرین دیدگاه ها
پیمان فیاض ثانوی
سپاسگزارم برادر. ممنونم از وقتی که برای مطالعه صرف کردی
محمدرضا معینی آرا
پیمان جان لذت بردم از مقاله خوبت
پیمان فیاض ثانوی
ممنونم که متن رو با بردباری مطالعه کردید
امیر
نقدی بسیار قشنگی.
ما باید بیشتر به نیستیها و کمبودها بپردازیم و کمتر به آثار خوب دیروز و امروز اشاره کنیم تا تغییر و تحولی را آغازگر باشیم که این نوشته همانی بود که رفت.
به امید خواندن آموزشها و پژوهشهای قشنگتان.
آرش آقائی
درود بر شما
-حمایت تام را نمیدانم ولی دستکم باید گفت قبل از انقلاب حفظ و اشاعه یک نهاد تحتالحمایهی دولت بوده که استاد و شاگردش مستمری میگرفتند. بعد از انقلاب هم از کسی حمایت مالی نشد اما جمعی که از قضا عمدتا حفظ و اشاعهای اند تنها گروهی بودند که تا سالها اجازهی انتشار موسیقی داشتند و تنها گونهی مشروع موسیقی محسوب میشدند.
-عرضم این نیست که جامعه بهترین انتخاب را دارد یا فاخرترین سلیقه را. عرضم این است که حتی اگر چنین نکند هم نسبت هنرمند با جامعه نسبت چوپان و رمه نیست.
با موارد بعدی که فرمودید هم در توافقم.
سپاس از شما.