نویسنده در این کتاب، با همان زبان طنزی که در اثر قبلی (باخ، بتهوون و…) اختیار کرده بود، به مقابله با گرایشی که در تاریخ نویسی موسیقی، به خصوص در کشورهای آنگلوساکسُن، رایج است و مبتنی است بر مقدس سازی رمانتیک هر آنچه به موسیقی، و به ویژه به موسیقی غرب، ارتباط مییابد، «حرفهای بیشتری دربارهی تاریخ موسیقی» میزند و نشان میدهد که این تاریخ چگونه «باید آموخته شود». با وجود صبغهی طنز شدید، همهی گفتههای مؤلف، آن طور که خود او تأکید کرده است، کاملاً با واقعیات تاریخی مطابقت میکنند.
نویسنده | |
---|---|
انتشارات | |
مترجم |
امکان تحویل اکسپرس
امکان خرید در محل
پشتیبانی 24 ساعته
ضمانت اصل بودن کالا
پرداخت امن از درگاه بانکی
معرفی محصول
کتاب باقی قضایای تاریخ موسیقی اثر دیوید باربر، پیام روشن: بسیار خوشبختم که ترجمهی دنبالهی کتاب تاریخ موسیقی آن گونه که باید آموخته شود اکنون به جای میرسد. اگرچه کتابهایی که به تاریخ موسیقی (کتاب تاریخ موسیقی) و موضوعات وابسته، از زاویهی طنز پرداختهام نادر نیستند اما تا آنجا که میدانم نخستین بار است که کتابی در این زمینه به زبان فارسی منتشر میشود خرسندم که در این کار پیش قدم شدهام.
نوشتههای دیوید باربر را می توان به نوعی معادل موسیقایی اثر ویل. کاپی دانست که به فارسی با عنوان چنین کنند بزرگان ترجمه شده است. خود باربر نیز به تأثیری که از این نویسنده گرفته است اشاره می کند. هنر باربر در انتقال اطلاعات تاریخی، به زبانی دلنشین، طنزآمیز و به شکلی است که خواننده یا به خاطر آوردن آن شوخی ها، حقایق تاریخی را تا مدت های مدید در ذهن خواهد داشت.
در کتاب باخ، بتهوون و باقی بروبچه ها، خواننده ضمن آشنایی با زندگی موسیقیدانان، با تاریخ موسیقی بیشتر مأنوس می شود و در کتاب حاضر، تاریخ موسیقی از دیدگاهی متفاوت – پرداختن به موضوع هایی چون گونه های موسیقی، رقص و سازهای ارکستر – مورد بررسی قرار می گیرد. .
ترجمه ی این نوع کتاب ها کاری سهل و ممتنع است و از آنجا که باربر از اصطلاحات عامیانه بسیار استفاده کرده و به بازی با کلمات. توجهی خاص نشان داده است رعایت امانت در انتقال مفهوم های مورد نظر او و معادل سازی برای آنها دل مشغولي مترجم بوده است…
شایسته است در اینجا از آقای علیرضا سیداحمدیان که معادل هایی مناسب برای واژه های با منشاء لاتین و دیگر زبان ها پیشنهاد کردند تشکر کنم. امیدوارم ترجمه ی کتاب تاریخ موسیقی آنگونه که باید آموخته شود مقبول طبع دیرپسند اهل موسیقی قرار گیرد.
نگامی که نوشتی کوچک طنزآمیز خود را دربارهی تاریخ اپرا هنگامی که بانوی فربه میخواند، تمام کردم تصور می کردم دیگر با دنیای تاریخ طنزآمیز موسیقی کاری ندارم، بعد از کتاب تاریخ اپرا و کتاب پیش از آن: باخ، بتهوون و باقی بروپیچه ها فکر می کردم دیگر چیز زیادی برای گفتن وجود نداشته باشد.که البته اشتباه می کردم.
و حالا کتاب باقی قضایای تاریخ موسیقی را داریم که شاید بتوان آن را دنبالهی کتاب باخ، بتهوون و باقی بروبچ هال البته از زاویه ای کاملا متفاوت محسوب گریده این برخورد جدید یعنی پرداختی به گونههای موسیقایی به جای زندگینامهها راهی بسوی گنجینهی از ایده های تازه و صمیمانه بگویم مقیمی كاملا جدید برای شوخی ها بوده امیدوارم خوانندگان دست کم همان قدر که من از نوشتن این کتاب لذت بردم – و حقا بیشتر از آن ـ از خواندن آن لذت ببرند.
برای خوانندگانی که با کتابهای قبلی من اشنا هستند نیازی به یاد آوری نیست اما صرفا برای خوانندگان جدید دوباره می گویم اطلاعات تاریخی و آگاهی های مربوط به زندگی افرادی که در این کتاب مطرح می شوند واقعی ساده (یا دست کم تا آن حد واقعی که مورخ دیگری پیش از من جسارت بیان آن را در کتابی داشته باشد و من مجبور نباهم بابت آنها سرزنش شوم ما به این کار، تحقیق می گوییم) شوخی نمی کنم مشکل می توان باور کرد که بیش از ده سال از تاریخ نخستین انتشار این کتاب می گذرد، از تصویرگر و طراح کتاب، دیو دانالد، برای کار خیالی خویش در این ویرایش و از چه سوی، ناشر Sound and Vision که به ما فرصتی برای تعمیرات مجدد در کتاب داد سپاس گزارم.
کتاب باقی قضایای تاریخ موسیقی اثر دیوید باربر، پیام روشن، نشر ماهور.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.