کتاب زنگ موسیقی اثر مصطفی اسلامیه

مقدمه کتاب زنگ موسیقی

کتاب زنگ موسیقى، روایت مستندگونه‌اى است از آنچه در فاصله‌ کوتاه زندگى نگارنده و از دیدگاه او بر موسیقى ایران گذشته‌است. داستان از نقطه‌اى از این مسیر پرفراز و نشیب آغاز مى‌شود و با یادآورى خاطرات تلخ و شیرین نویسنده از افت‌وخیزهاى بى‌پایان موسیقى، در جاده‌ پرسنگلاخ تاریخ معاصر پیش مى‌رود و بازیگوشانه بین گذشته‌هاى دور و نزدیک در نوسان‌است. آنچه زندگى این اثر را دوچندان مى‌کند، پژوهشى است که در قالب روند تهیه‌ فیلم مستندى درباره‌ بزرگان موسیقى ایران، پیش چشم خواننده قرار مى‌گیرد. خواننده پا به پاى نگارنده‌ داستان، در خیابان‌ها و کوچه پس‌کوچه‌هاى تهران قدیم پرسه مى‌زند و پاى صحبت‌هاى دوستانه‌ استادانى همچون منوچهر همایون‌پور، بدیع‌زاده، نى‌داوود، اسماعیل مهرتاش و حسین قوامى مى‌نشیند و بخش‌هایی از تاریخ موسیقی را از زبان آنها می‌شنود.

قسمتی ازکتاب زنگ موسیقی

مصطفی اسلامیه از شاگردان مدرسه دارالفنون بود. او بعد از دیپلم به رادیو رفت و زیر نظر سعید نفیسی در کنار بیژن مفید به نقش خوانی در برنامه های رادیویی مشغول شد. دو پرس به روزنامه نگاری در روزنامه ی اطلاعات پرداخت بعد از مدتی در موسسه ی انتشارات فرانکلین استخدام شد و تحت نظارت نجف دریابندری به نمونه خوانی و ترجمه مشغول شد.

این فعالیت‌ها از اسلامیه مترجمی دقیق و نویسنده ای خوش قلم ساخت دیگر من مانده بودم در برهوتی از بینوایی و بی آوایی که از هیچ گوشهای صدای موسیقی به گوشم نمیرسید نه از رادیو نه از تلویزیون همه ی کافه ها و کاباره ها تعطیل شده بودند و سالنها و تالارهای کنسرت بسته و در سکوت مانده بودند در لاله زار تئاتر پارس و تئاتر دهقان رو به ویرانی بودند و جامعه باربد به صورت پاساژ ابوالفضل درآمده بود که در آن تلفن و لامپ و پریز برق میفروختند.

حتی فروشگاه‌هایی که هر آهنگی در آنها پیدا میشد چیزهای دیگری شده بودند مثل فروشگاه زیبای بتهوون که زمانی هم جدیدترین اجراهای موسیقی کلاسیک را داشت و هم آهنگ‌های تازه‌ی گروه‌های پاپ را هم صفحات آوازخوان‌ها و نوازندگان موسیقی سنتی را داشت هم ترانه های روز و تصنیف های لاله زاری و کوچه بازاری را و حالا جایی شده بود که در آن فقط میشد چلو کباب خورد.