می‌توان ساز پیانو را سازی محبوب بین اکثریت مردم دانست. این ساز از قرن نوزدهم که تکامل خود را طی کرد، به طور گسترده‌تری در بین عام مردم اشاعه پیدا کرد. در دنیای موسیقی امروز در تمامی سبک‌ها اعم از پاپ، راک، کلاسیک، موسیقی فیلم، و … دانستن و درک چندصدایی و بافت‌های متنوع موسیقایی از توانمندی‌های مهم یک موسیقیدان به شمار می‌رود فلذا درسی تحت عنوان پیانوی عمومی به کلیه ی هنرجویان و دانشجویان آکادمیک موسیقی تدریس می‌شود. یادگیری ساز پیانو درک مفاهیم موسیقی و تئوری و هارمونی را راحت‌تر می‌کند. برای مثال بدلیل نحوه‌ی چیدمان کلاویه‌ها درک مقیاس‌ها و آکوردها به آسانی فراهم می‌شود. ضمن اینکه توانمندی در نواختن این ساز از پیش‌نیازهای جدی آهنگسازی، رهبری ارکستر و پارتیتورخوانی است.
انتخاب منابع آموزشی برای آموزش پیانو
با توجه به میزان مهارت‌های از پیش و پتانسیل‌های بالقوه‌ی هر فرد برزگسال و یا کودک خردسال، میزان ادراک وی، و مجموعه توانایی‌هایی که با تکیه بر آنها بتوان پایه‌های آموزشی را بنا نهاد؛ ممکن است هنرجو از پیش تا حدی با موسیقی آشنا باشد یا نه. در هر دو حالت شناخت توانایی‌های هنرجو و در نظر گرفتن نحوه‌ی ارتباط او با روش آموزشی انتخاب شده، ضروری است.
متدهای آموزشی
در زمینه‌ی آموزش پیانو منابع متعدد و مختلفی وجود دارد به نحوی که ممکن است در یک آموزشگاه موسیقی مدرسینی وجود داشته باشد که هریک متد و کتابهای مختلفی را به هنرجو آموزش می‌دهند و یا هر کدام شیوه‌ی مختص به خود را در پیش‌برد کلاس دارد.
اما مساله‌ای که بسیاری از نوازندگان و مدرسین بر آن پافشاری دارند مساله‌ی چگونگی آموزش توسط مدرس است نه صرفا انتخاب کتابی بنام و معتبر و اسمِ متد! کمااینکه چه بسیار هنرجویی که به شیوه‌ای نادرست با خیلی از این متدهای معتبر آموزش دیده باشند.
به هر حال باید در نظر گرفت که ویژگی‌های مختص هر هنرجو مانند سن، سلیقه‌ی شنیداری، هدف وی از نوازندگی، و … می‌تواند بخشی مهم در تعیین شیوه‌ی آموزشی وی باشد.
آموزش پیانو در کودکان
معمولا متدهای شناخته شده‌ای که در شیوه‌ی آموزشی کودکان به کار گرفته می‌شود، مانند هر یک از منابع جان تامسون و مایکل آرون معرفی اولیه‌ی نتها با کشش‌های ساده صورت می‌گیرد. این متدها در ابتدا دست هنرجو را در موقعیت ثابتی قرار داده و ضمن معرفی اولیه‌ی نتها با کشش‌های ساده و طولانی به تناوب به اجرا در هر دست می‌پردازد.
در این متدها ابتدا نواختن با انگشت‌های 1 و 2 آغاز می‌شود؛ اما می‌توان با در آمیختن و استفاده از رویکردهای دیگری از سایر متدها جنبه‌های دیگر نواختن و آشنایی با اصوات و کیفیت صوت و کاربرد انگشتان دست را در هنرجو تقویت کرد.
برای مثال در متد آلفرد نواختن روی شستی‌های (کلاویه‌ها) سیاه دوتایی و سه‌تایی پیانو با استفاده از انگشتان 2 و 3 و4 آغاز می‌شود. هنرجو ابتدا با استفاده از این انگشتان دست را در موقیتی قرار می‌دهد که از نظر دیداری سریع‌تر بتواند کلاویه‌ها را از یکدیگر تشخیص دهد؛ سپس کشش‌های نت سیاه و نت سفید را در کنار هم فرا می‌گیرد.
مواجه‌ی هنرجو با کلاویه‌های سیاه سبب ایجاد پوزیسیون (موقعیت) مناسبی در دست خواهد شد. دقیقا همان مساله‌ای که هنرجویان در ابتدای راه با آن درگیر هستند، ایجاد دستی گود، کف دست گرد و آزاد، و همچنین ایجاد پایه‌ی بصری مناسب برای پیدا کردن دیگر نتها از روی دسته بندی کلاویه‌های سیاه دوتایی وسه‌تایی.
از طرفی انگشتان 2 و 3 بدلیل نوع ارتباط با کف دست نسبتا قوی بوده و در ابتدا امکان نواختن را برای هنرجو فراهم می‌کند. ملودی‌های کوتاه که در اکتاوهای متفاوتی اجرا می‌شوند و آهنگین بودن تمرینات، برای کودکان جذاب است. در پایان هرکدام از این متدها هنرجو قادر است ملودی‌های کوتاهی را به همراهی ساده‌ای از نتها اجرا کند.
آموزش پیانو در بزرگسالان
برای یک معلم موسیقی هنرجوی بزرگسال می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. فردی که پس از مدت‌ها وقفه مجددا قصد ادامه‌ی یادگیری ساز را دارد، فردی که در زمینه‌ای غیر موسیقی فعالیت دارد و حالا می‌خواهد در کنار مشغله‌های کاری به علاقه‌ی دیرینه‌ی خود بپردازد، فرد بازنشسته‌ای که اکنون فرصت و مجال یادگیری ساز برایش فراهم شده است، مادری که به صرف همراهی فرزند خود قصد یاد گرفتن موسیقی را دارد و بسیاری موارد دیگر از این دست.
بزرگسالان نوع دیگری از آموزش (آموزش پیانو) را تجربه می‌کنند چرا که اغلب با انگیزه و رغبت شخصی یادگیری ساز پیانو را انتخاب می‌کنند –برخلاف کودکان که اکثرا با تصمیم والدین به سمت فراگیری این ساز سوق پیدا کرده- این نگرش و علاقه می‌تواند برخاسته از یک تجربه یا تصور یا حتی پیش‌زمینه‌ای موسیقایی باشد که به شکلی انکار ناپذیر و مهم بر روند آموزش و یادگیری فرد تاثیر خواهد گذاشت.
بدلیل رشد سریع‌تر درک موسیقی نسبت به دستیابی مهارت‌ها و مجموعه توانایی‌های لازم در هنرجوی بزرگسال -در مقایسه با چیزی که در هنرجوهای کم سن‌تر اتفاق می‌افتد- بسیار معمول است که هنرجو نسبت به روند آموزشی و یادگیری ساز، ناامید و دلسرد شود.
از این رو اتخاذ شیوه‌ی مناسب با درک هنرجوی بزرگسال و پیدا کردن ارتباطی بین آنچه آموزش داده می‌شود با آنچه که توقع هنرجو از خود است، بسیار حائز اهمیت می‌باشد.
می‌توان ساز پیانو را سازی محبوب بین اکثریت مردم دانست. این ساز از قرن نوزدهم که تکامل خود را طی کرد، به طور گسترده‌تری در بین عام مردم اشاعه پیدا کرد. در دنیای موسیقی امروز در تمامی سبک‌ها اعم از پاپ، راک، کلاسیک، موسیقی فیلم، و … دانستن و درک چندصدایی و بافت‌های متنوع موسیقایی از توانمندی‌های مهم یک موسیقیدان به شمار می‌رود فلذا درسی تحت عنوان پیانوی عمومی به کلیه ی هنرجویان و دانشجویان آکادمیک موسیقی تدریس می‌شود.
یادگیری ساز پیانو درک مفاهیم موسیقی و تئوری و هارمونی را راحت‌تر می‌کند. برای مثال بدلیل نحوه‌ی چیدمان کلاویه‌ها درک مقیاس‌ها و آکوردها به آسانی فراهم می‌شود. ضمن اینکه توانمندی در نواختن این ساز از پیش‌نیازهای جدی آهنگسازی، رهبری ارکستر و پارتیتورخوانی است.
شمارش توانایی حفظ ضرب ثابت و منظم بصورت دست زدن تشخیص و تفکیک صداها از نظر : زیر و بم بودن، شدت ( قوی یا ضعیف بودن)، کشش (طولانی و کوتاه بودن)، تمپو ( سریع یا آهسته بودن) داشتن حداقل توانایی در کنترل و هماهنگی انگشتان دست
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.