کتاب پیوند شعر و موسیقی اثر اردشیر بزرگ‌نیا

پیشگفتار پیوند کتاب شعر و موسیقی اثر اردشیر بزرگ‌نیا

پیوند شعر و موسیقی اثر اردشیر بزرگ‌نیا: سال‌ها ذهنم درگیر تلفیق شعر و موسیقی بود ؛ دو هنری که از بدو تولدشان به واسطه وجود نقاط مشترک با یکدیگر در آمیختند و حاصل این آمیزش تاکنون خلق آثار بی بدیلیست که در تمامی فرهنگهای بشری وجود داشته و دارد. از آنجائی که علاقه وافری به هر دو هنر داشتم و به قول قدما در هر دو نیز از دور دستی بر آتش ، بسیاری از نقاط مشترکی که آن دو را باهم پیوند میداد را می شناختم ولی انسجام همه آنها کاری بس دشوار به نظر می رسید . نوشته های بزرگان و اساتید هم فاقد این انسجام بود. 

گاهی این پیوند در مکتوبات موجود، از نظر محتوائی بررسی می شد ، گاهی وزن‌ها مایه پیوند قرار می گرفتند و گاهی هم پیوندهای محتوائی و وزنی با یکدیگر می آمیختند. مثلا اشعار رزمی در قالب دستگاه‌های باصلابت و اشعار محزون در قالب دستگاههای حزن انگیز بررسی می گردیدند و یا تلفیق وزن های موسیقائی با وزن های شعری مورد بررسی واقع می شدند و گاهی هم محتوای شعری با قالب های وزنی و تندی و کندی آن مورد بحث واقع می گردیدند. 

این بهم ریختگی در مباحث پیوند شعر و موسیقی درک مطلب را برای همگان دشوار ساخته بود به همین دلیل به این فکر افتادم که بحث چگونگی پیوند ریتم و عروض که تنها در بعد وزن سیر می کند را مورد بررسی قرار دهم و حداقل در این مبحث به انسجامی برسم . حاصل این بررسی کتابی است که در چاپ اول با نام «ریتم در عروض» و در چاپ دوم با عنوان «پیوند وزنی شعر و موسیقی» در معرض دید شما بزرگواران قرار دارد. 

حال در این زمینه این مقدمه روا است که عوامل تشکیل دهنده روند زندگی ما انسان ها دارای هارمونی و هماهنگی های خاصی است که همواره با هم در تعادل می باشند . شناخت تعادل در بخش بخش زندگی مان این امکان را به ما میدهد که با عشق و هنر آشنا شده و با ایجاد تغییر و تنظیم در آنها باعث خلاقیت و ابداعات هنری گردیم . 

گفتار روزمره ما و اصوات پیرامون ما ، هارمونی از کلمات و صداهای زمان داری هستند که هرچند بی تعادل به نظر می رسند ولی در عین تعادل به سر برده و برای ما این امکان را ایجاد می کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم اعم از ارتباط کلامی و یا ارتباط آوایی.