کتاب بنیان های آموزش موسیقی به کودکان اثر ادگار ویلمز، بسیار مهم است که کودک قبل از آنکه عوامل موسیقایی را به صورت آگاهانه بشناسد، با آنها زندگی کرده باشد. ما به جرئت میگوییم که بخش غمانگیز آموزش و به هر حال مشکل عظیم آن، در چگونگی گذر از زندگی غریزی و طبیعی به زندگی آگاهانه و شعوری، نهفته است…
مترجم | |
---|---|
انتشارات |
نسخه آزمایشی:
اشتراک گذاری:
قیمت محصول:
تومان160,000
امکان تحویل اکسپرس
امکان خرید در محل
پشتیبانی 24 ساعته
ضمانت اصل بودن کالا
پرداخت امن از درگاه بانکی
معرفی محصول
کتاب بنیان های آموزش موسیقی به کودکان اثر ادگار ویلمز، نام و آثار ادگار ویلمز در ایران ناشناخته است در حالی که او یکی از بزرگترین مربیان موسیقی کودک و از پیشگامان آن در جهان است. ویلمز در سال ۱۸۹۰ در لانکن بلژیک به دنیا آمد. در مدرسه هنرهای زیبای بروکسل به تحصیل پرداخت و از ۱۹۲۰ در پاریس اقامت گزید در سرنوشت هنری او ریموند دانکن، موسیقیدان و خالق روش آماده سازی بدن در هنرهای مرتبط با ژیمناستیک امیل ژاک دالکروز، یکی از پیشگامان آموزش موسیقی کودک و خالق روشی به نام خود او، ارنست آنسرمه آهنگساز و رهبر موسیقی سوئیسی و سزار ژوفری فرانسوی رهبر کر و خالق روش دلهای شاد تأثیر قطعی به جای گذاشتند.
ادگار ویلمز موسیقیدان بلژیکی بود. وی یکی از بزرگترین مربیان موسیقی کودک و از پیشگامان آن در جهان است.ویلمز معتقد بود آموزش موسیقی قبل از تولد و در «رحم» مادر شکل می گیرد. در سیستم «ویلمز» دو عامل کودک و خانواده اهمیت دارد. بنا به اعتقاد «ویلمز» فعالیت های جدی آموزشی در زمینه موسیقی را تا قبل از ۶ سالگی نباید به کودک آموزش داد، اما کودک تا ۶ سالگی باید از نظر شناخت و درک مفاهیم و بنیان های موسیقی یک موسیقیدان بشود. بنیان های اساسی موسیقی از نظر «ویلمز»، عبارتند از: ریتم، ملودی و هارمونی. او عقیده داشت، برای یافتن این سه عنصر باید آن ها را در طبیعت و اجتماع جستجو کرد و در اختیار کودک گذاشت. در این روش، هیچ ساز مخصوص کودکان وجود ندارد. مگر اینکه کودک خود آن را کشف نماید. ضمن اینکه تمامی سازهای موجود می بایست در اختیار کودک باشد تا او بتواند بر اساس گرایش و روحیاتش ساز را انتخاب کند. «ویلمز» شروع آموزش خود را به جای مدارس در مهد کودک ها، متمرکز می نماید.
روش ادگار ویلمز در زمینهی آموزش موسیقی که امروزه وجهه ای بین المللی ،دارد دارای ویژگیهای زیر است آموزش موسیقی میبایست راهی برای شکوفایی انسان گردد و تمامی افراد، چه مستعد و چه غیر مستعد میبایست بتوانند از این امکان که همانا موسیقی باشد بهره جویند.نخستین گامها از ارزش بیکرانی برخوردارند اگر اولین گام ها درست برداشته شوند حرکتهای بعدی طبق قوانین ساده ی زندگی خود به خود طی خواهند شد. عمل موسیقایی بر هرگونه نظریه پردازی ذهنی متقدم است. عوامل بنیانی موسیقی همچون ریتم ملودی هارمونی بداهه نوازی و آهنگسازی می بایست همچون عوامل حیاتی در نظر گرفته شوند.
در ابتدای آموزش موسیقی، به هیچ وجه نباید بیش از اندازه شکوفههای تازه شکفته را مورد مراقبت و وسواس قرار داد. از نتایج به دست آمده سطحی نیز، به ویژه نتایجی که از نوازندگی ساز به دست میآیند میبایست دوری جست. در حقیقت پیشرفت در تکنیک نوازندگی بدون موزیکالیته، به مثابه گیاهی است که ریشههایش توانایی تأمین غذای گلهای خود را ندارد. بدینترتیب هنرجویان حساستر، احساس میکنند که کاری را انجام میدهند که بیشتر از حد توان آنهاست و به همین دلیل اغلب تا جزییترین موارد محتاج مربی هستند. بنابراین، در این نوع آموزش، بیشتر راست و ریس کردن مواد آموزشی مهم میگردد تا خود آموزش.
بسیار مهم است که کودک قبل از آنکه عوامل موسیقایی را به صورت آگاهانه بشناسد، با آنها زندگی کرده باشد. ما به جرئت میگوییم که بخش غمانگیز آموزش و به هر حال مشکل عظیم آن، در چگونگی گذر از زندگی غریزی و طبیعی به زندگی آگاهانه و شعوری، نهفته است. این برزخ که در تمام مراحل آموزشی وجود دارد میبایست به طور طبیعی منجر به سه مرحله تکاملی خود یعنی مرحله ناخودآگاه، سرآغاز خودآگاهی و مرحله آگاهانه بشود. یا به عبارت دیگر، بتواند فرآیند ناخودآگاهی، مرحله تجزیه و تحلیلگری و فرایند خودآگاهی را به طور کامل به سرانجام برساند.
با اولین تلاشهای کودک در زمینهی موسیقی و اولین تلاشهای مربی برای جهت دادن به فعالیتهای موسیقایی او در برابر دو مفهوم کلی قرار می گیریم. دو مفهومی که با وجود تمام نقاط مشترک میان آنها به هیچ وجه نباید آنها را یکی دانست. این دو مفهوم عبارت اند از: مبانی و بنیانها. منظور از مبانی الفبای آموزش موسیقی بدون در نظر گرفتن ارزش روان شناسانه ی آنهاست، در حالی که مفهوم بنیانها پرورش موسیقایی را مد نظر قرار میدهد و اصول بنیادی را دنبال میکند به همین دلیل ارزش و قابلیت بنیانها از ابتدا تا انتهای آموزش ثابت باقی میماند.
بسیاری از افراد قادرند اولین مبانی موسیقی و الفبای آن را به کودک آموزش دهند. معلمان زیادی هستند که میتوانند اولین اصول سلفژ و آموزش عملی ساز و هارمونی را به هنرجویان خود بیاموزند اما تعداد کسانی که قادر به ریشه یابی ابتدایی ترین نتایج حاصله از دنیای موسیقی باشند، انگشت شمارند. بسیاری از کودکان اولین اشارهها و آموزشهای موسیقی را در مدارس ابتدایی فرامی گیرند با این حال آموزش موسیقی میتواند بسیار زودتر، یعنی در سنین سه یا چهار سالگی – خواه در مهدکودک ها و خواه به صورت خصوصی – آغاز شود برانگیختن شعور موسیقایی در کودکان به ویژه درخردسالان برای مربی نیز از جذابیت خاصی برخوردار است.
1 دیدگاه برای کتاب بنیان های آموزش موسیقی به کودکان اثر ادگار ویلمز
هما شیرانی –
من این کتاب را خواندهام و به دیگران هم توصیه میکنم. مطالب مهمی که نویسنده به آن اشاره کرده است گاهی نیاز به چند بار خواندن دارد.