منو
مجموعه ترانه‌های «بیرجندی» شامل هفت ترانه است که بین سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ در تالار رودکی به خوانندگی «سیما بینا» با همراهی گروه سازهای ملی و با تنظیم فرامرز پایور اجرا می‌شده است…
| انتشارات | |
|---|---|
| نویسنده |
امکان تحویل اکسپرس
امکان خرید در محل
پشتیبانی 24 ساعته
ضمانت اصل بودن کالا
پرداخت امن از درگاه بانکی
معرفی محصول
کتاب زلفای یارم ترانه های بیرجندی جلد 2 اثر علی صمدپور و نازنین غنی زاده، مجموعه ترانه‌های «بیرجندی» شامل هفت ترانه است که بین سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ در تالار رودکی به خوانندگی «سیما بینا» با همراهی گروه سازهای ملی و با تنظیم فرامرز پایور اجرا می‌شده است. این ترانه‌ها در آلبومی به نام «زلفایْ یارُم» در سال ۱۹۹۳ میلادی (۱۳۷۲ شمسی) از سوی شرکت Caltex Records منتشر شده است.
از ویژگی‌های این تنظیم‌ها در مقایسه با دیگر آثار پایور، می‌توان به ساختمان و ساختارشان اشاره کرد. اینجا پایور رنگ‌آمیزی‌ها و چندصدایی‌های بیشتری را تجربه کرده است و این ویژگی‌های دیگری را روشن می‌کند: آیا پایور در این مجموعه با رویکردی آزادتر تنظیم و ارکستراسیون این ترانه‌ها را برای گروهش شکل داده است؟ و اصولی که همواره در تنظیم آثار قدما و حتا خودش در محدوده‌ی موسیقی ایرانی در نظر داشته است را تا حدی نادیده گرفته است؟ او با این مجموعه تنظیم‌ها هم ترکیبات ریتمیک پیچیده و تازه‌ای را به میان آورده و هم در ترکیب گروه موسیقی ایرانی جسارت و بیانی تازه‌تر را در پیش گرفته است.
زلفایْ یارُم بی‌نظیره، لباش چوقِیماق شیره
بگردُم دور چشماش، برقابرق شمشیره
جونُم میاد عمرُم میاد، دوا و درمونُم میاد
گلعذار خندونُم میاد
یواش یواش یواش میاد صدای پاش
اُرسینَکایْ* یارُم جیره، پای دلُم به زنجیره
زلفایْ یارُم بی‌نظیره، لباش چوقیماق شیره
* اُرسی، کفش‌های چرم و دست‌دوز محلی خانم‌ها در بیرجند را می‌گویند. اُرسینکای یعنی کفش‌های کوچک.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.