کتاب سارنگ جلد دوم

موسیقی در زندگی بشر همیشه اثر بزرگی داشته و تاریخ بشریت از ابتدا نشان می دهد که نیاکان ما به هنگام شادی، هلهله می کردند و کف می زدند و هنگام مصیبت به زاری و گریه می پرداختند و این حالات همیشه با موسیقی همراه بوده است.

کشور ما «ایران» از نظر ریتم، آهنگ، آهنگسازی، نوازندگی و شکل موسیقی، کاملا غنی می باشد و دانشمندان ما این مهم را همیشه یادآوری کرده اند که منشاء موسیقی شرق، ایران بوده است.

پیداست که موسیقی در میان هنرهای دیگر مقامی ارجمند و نقشی مؤثر دارد زیرا موسیقی زبان روح ملتهاست و زبانی است واحد و حتی برخلاف شعر که نقطه كمال آمیزش فکر و بیان است، نیازمند و اسیر ترجمه نیست و از این جهت به نقاشی نزدیکتر ولی از آن گویاتر و رساتر و در تلطیف روانها تواناتر است، از دل برمی خیزد و بر دل می نشیند. گاهی از شعر مدد می گیرد و گاهی به شعر مدد می رساند و به هر حال هر دو به یکدیگر نیازمند می باشند.

تاریخ تمدن کهنسال ایران و خلاصه، تاریخ شعر و موسیقی ایران مانند تاریخ اغلب ملل باستان دیگر، شاهد جلوه های گوناگون شعر و موسیقی و همکاری آن دو با یکدیگر می باشند و اشاره های شاهنامه فردوسی به هنرنمایی های باربد و نکیسا در دربار ساسانی از شواهد این ادعا می باشد.